W okresie międzywojennym zarówno całe Niemcy, jak i sam Wrocław odegrały istotną rolę w tworzeniu podstaw nowoczesnej architektury i już wówczas były postrzegane jako miejsca wyjątkowe w Europie. Republika Weimarska w pierwszych latach powojennych podjęła działania zmierzające do rozwiązania problemu mieszkaniowego, który uznano za jedno z naczelnych zadań społecznych. Poszukiwano racjonalnych metod wznoszenia tanich i małych mieszkań dla masowego odbiorcy, a także nowych, prostych form w architekturze. Rezygnacja z ozdób, funkcjonalność i posługiwanie się podstawowymi bryłami - to cechy nowego stylu, który pojawił się w Europie lat 20. XX wieku.

Znakomitymi przykładami tego typu budownictwa były wystawy mieszkaniowe zorganizowane z inicjatywy Deutscher Werkbund i jego krajowych sekcji (szwajcarskiej, austriackiej i czechosłowackiej). Połączone z wybudowanymi wzorcowymi osiedlami - podsumowywały pierwsze powojenne próby rozwiązania problemów mieszkaniowych, prezentowały też nowe propozycje funkcjonalne, formalne i technologiczne. Wybudowano osiem eksperymentalnych wzorcowych osiedli, które stały się wzorem rozwiązań nowoczesnych mieszkań.

Najbardziej znanym przedsięwzięciem Werkbundu była Międzynarodowa Wystawa Mieszkaniowa w Stuttgarcie w 1927 roku "Współczesne mieszkanie" ("Die Wohnung"), której towarzyszyło wzorcowe osiedle mieszkaniowe wybudowane na wzgórzu Weißenhof. Stało się ono poligonem eksperymentalnych rozwiązań architektonicznych i urbanistycznych oraz nowych materiałów budowlanych.

W następnych latach powstały kolejne osiedla wzorcowe: 1928 - osiedle "Nowy Dom" ("N"vý Dům") " Brnie jako część wystawy "Współczesna kultura czechosłowacka", 19"9 - osiedle "Dammerstock" w Karlsruhe jako część wystawy "Mieszkanie funkcjonalne" ("Die Gebrauchswohnung"), 1930 - osiedle "Eglisee" w Bazylei jako uzupełnienie wystawy halowej WOBA, 1931 - osiedle "Neubühl" w Zurychu, 1932 - osiedle "Baba" w Pradze i osiedle "Lainz" w Wiedniu.

W 1929 roku, u schyłku Republiki Weimarskiej, powstaje w przygranicznym rejonie Niemiec - we Wrocławiu, z dala od wiodących ośrodków nowoczesnej architektury - osiedle eksperymentalne, które świadczy o determinacji grupy miejscowych architektów-członków Werkbundu w dążeniu do rozwiązania problemu nowoczesnego mieszkania w sposób możliwie doskonały. Osiedle było częścią wystawy zorganizowanej pod hasłem "Mieszkanie i miejsce pracy" i umieszczonej w Hali Stulecia i na otaczających ją terenach.

Ciąg dalszy wraz z zestawem ilustracji na stronach Muzeum Architektury
w dziale AKTUALNE WYSTAWY > ARCHITEKTURA WROCŁAWIA > > >

Makieta wzorcowego osiedla Werkbundu "Wohnung und Werkraum" WUWA
źródło ma.wroc.pl