www.whatisarchitecture.w-a.pl

Prezentacja pt. "Corpus Delicti" zgromadziła wyjątkowo wielu widzów. Pojawili się m.in. przedstawiciele Ambasady Francuskiej w Krakowie i Instytutu Goethego. Wśród zaproszonych był również słynny, krakowski architekt dr Romuald Loegler.

Didier Fiuza Faustino, znany z nietypowego podejścia do architektury ("architektura powinna
być wrażliwa i niebezpieczna. Nie powinna być, natomiast, skazana na wieczne trwanie") oparł swoje wystąpienie na prezentacji własnych projektów, w odniesieniu do ideologii przez nie wyrażanej. Widzowie poznali genezę powstania takich przedsięwzięć jak: "Miejsce, którego nie ma", "Dom na 1 m2", "Waliza do przewożenia nielegalnego pracownika" czy siedziba spółki informatycznej w kształcie wielkiego wirusa.
Motyw towarzyszący procesom twórczym, w przypadku Faustino zwykle dotyka współczesnej sytuacji społecznej i jest wynikiem jegoosobistych poglądów, często kontrowersyjnych i nie zawsze zrozumiałych.

Autor, szczególną uwagę zwracał na rolę architekta jako twórcy "architekt, który jest
praktycznie pozbawiony wrażliwości na przestrzeń powinien stosować manipulację,
między ciałem, miejscem, przestrzenią i materią (...) nie ma nic niestosownego w tym, aby
pozostał osobą anonimową" Wnikliwą analizę "Corpus Delicti" zakończyła interesująca dyskusja między autorem wykładu a publicznością.

Dominika Ropek

Didier Fiuza Faustino urodził się we Francji w rodzinie portugalskiej. Ukończył paryską szkołę architektury Villemin. Pracuje w Lizbonie i w Paryżu, gdzie rozwija działalność na pograniczu architektury, sztuk wizualnych i edytorstwa. W 2001, wraz z Pascalem Mazoyerem założył Bureau des Mesarchitectures, które wkrótce zostało nagrodzone w konkursie "Albuns de la jeune Architecture" oraz zyskało międzynarodowy rozgłos dzięki realizacji Auditorio Movel para na Expo 02 w Szwajcarii. Faustino jest też laureatem nagrody "Arte Publica Tabaqueira / MC 2001 za Stair Way to Heaven - Espaco Publico para Uso Individual. Inne ważne realizacje Faustino to Love Me Tender, Body in Transit oraz projekt domu dla francuskiego artysty Fabrice Hybert'a.

Love Me Tender - instalacja zaprezentowana na festiwalu Archilab 2001 w Orleanie oraz w galerii Artists Space w Nowym Jorku, porusza temat erotyzacji przestrzeni. W dobie zaawansowanej digitalizacji, Faustino kieruje swoją uwagę w stronę ciała i jego fizyczności w kontekście tematyki związanej ze środowiskiem domowym i mieszkalnym. Ta instalacja to propozycja architektury opartej na polityce przestrzeni, cielesności, pożądania i dysfunkcji. Inny projekt Faustino, Salaryman's Dream, przygotowany dla CCA Kitakyushu w Japonii, to przykład terytorialnego pasożyta, zbudowanego z banalnych i standardowych elementów współczesnych konstrukcji, który kontroluje nasze postrzeganie czasoprzestrzeni.

Podstawą architektury wedłlug Faustino jest doświadczenie ciała, jego fizycznych, politycznych i topomorficznych ograniczeń. Jego koncepcja architektury kwestionuje percepcje opartą na wizualnej i fizycznej niestabilności, która postrzega architekturę jako aktywną membranę pomiędzy naszym ciałem i jej inskrypcją w czasoprzestrzeni. Architektura jest narzędziem, które pozwala na intensyfikację zmysłów oraz wyostrza doświadczenie rzeczywistości.

Wykład zrealizowany dzięki uprzejmości Ambasady Francuskiej w Warszawie. Szczególne podziękowania dla Pani Catherine Blondeau.